Uzun uzun, üstüne basa basa bize sahneleyecekleri kıssayı ve bulundukları yerin “Sidikli Kasabası” olduğunu anlatan bir anlatıcı ile başlıyor müzikal. Burası sahne, biz oyuncularız, burada müzik çalacak, müzik söyleyeceğiz, dans da var neden zira bu bir müzikal! Olağanüstü. Bu ortalar bu moda olmaya başladı seyirci sanki anlar mı? Biz anlatalım modası. Kimileri bunu oyun öncesi, kimileri oyunda, kimileri ise oyun sonrası yapıyor. “Sidikli Kasabası”na gelecek olursak, komiklik olsun diye yapılan bu anlatım üslubu abartıya kaçınca itici oluyor. Salonda mırıldanmalar, homurtular artıyor bilginize. Oyun öncesi gösterilen birkaç dakikalık kısa sinema tanıtımı ise bir sefer gösterilse neyse. Lakin seyircinin yeterlice başına kazınsın istemiş olacaklar ki birebir tanıtım sineması dört, tahminen beş sefer art geriye gösterildi. Tahminen diyorum zira bir kere daha gösterilseydi kalkmayı düşünüyordum herkes üzere. Bu bir azap sistemi olabilir.
KAHKAHA VE EĞLENCE
Ve… Kayhan Berkin’in yönettiği müzikale gelirsek danslar, müzikler ve oyuncular çok başarılı. Birinci perde başladığında üstte yazdığım satırlardaki tüm aksilikler oyunun ortalarında yerini kahkahaya ve cümbüşe bıraktı. Müzikal oyuncularının yer aldığı çok açık ve net ortadaydı. Daha evvel öbür müzikallerde seyrettiğim ve yeniden sesine hayran kaldığım Ceren Gündoğdu, “Sidikli Kasabası”nda başrollerden biriydi ve sesine olan hâkimiyeti, danslarıyla tabir yerindeyse bizi yeniden büyülemeyi başardı.
Müzikalde Mehmet Aykaç ve Ceren Gündoğdu’nun performansları dikkat cazipti.
Daha evvel öbür oyunlarda birçok kere seyrettiğim Gizem Fazilet, yeniden çok başarılıydı. Opera ve koro şarkıcılığı eğitimi alan Mehmet Aykaç’ı müzikalin sonuna kadar seyretmek isterdim. Oyunculuktan çok müzik geçmişi olan Doruk Şengün’ün müzik söylemesi başarılıydı. Oyunculuğuna gelince geçmişiyle ilgili bilgisi olmayan herkes müzikal eğitimi aldığını zanneder, zira oyunculuğu da sesi kadar güzeldi. Sahnenin ustaları; Füsun Demirel ve Settar Tanrıöğen’i sahnede seyretmek ise çok keyifliydi.
Greg Kotis ve Mark Hollman’ın kaleme aldığı müzikalde; İstanbul Devlet Opera ve Balesi Şefi Murat Kodallı önderliğinde canlı orkestra çaldı. Tam manasıyla bir müzik ziyafeti yaşadık. Müzikal aslında bir distopya… Eğlenceli mi? Bol danslı ve müzikli mı? Evet hem de çok başarılı. Ancak tek başkan, tek adam mantığı Sidikli Kasabası’nı da yok ediyor. Ülke olarak da yaşamıyor muyuz yıllardır? Müzikal, dünyanın kuraklıkla boğuştuğu bir devirde geçiyor. Halkın tuvalete girmesi ise özel bir şirket kontrolüyle yapılıyor. Tuvalete girmek için parası olmayanlar ise Sidikli Kasabası’na gönderiliyor ve bir daha geri dönemiyorlar. Aşk… Alışılmış aşk olmadan müzikal olur mu? Bu tuhaf “sistem”e başkaldırı da aslında bir aşk kıvılcımıyla başlıyor.
OYUNCULUKLAR BAŞARILI
Tony Ödüllü Broadway müzikali olan “Sidikli Kasabası Müzikali”nde yer alan her isim başka ayrı başarılıydı. Direktörün müzikalde tercih ettiği komiklik ögeleri ise tam manasıyla yerli yerindeydi. Müzikal, 27 kişilik takımıyla dönem boyunca Güçlü PSM Turkcell Platinum Sahnesi’nde sanatseverle buluşacak.
