Olay, 9 Kasım saat 22.00 sıralarında Erzin ilçesine bağlı Hürriyet Mahallesi’ndeki bir narenciye paketleme fabrikasında meydana geldi. Mevsimlik emekçi olarak çalıştırılan 14 yaşındaki Dicle Işık Selçuk, meyve paketlerken kıyafetini makinenin makarasına kaptırdı.
Yaralanan Selçuk, başka çalışanların ihbarı üzerine fabrikaya sevk edilen sıhhat takımları tarafından birinci müdahalesinin akabinde Erzin Devlet Hastanesi’ne kaldırdı. Dicle Işık Selçuk, hekimlerin tüm eforuna rağmen kurtarılamadı.
CENAZESİ GÖZYAŞLARIYLA TESLİM ALINDI
Bugün sabah saatlerinde Selçuk’un ailesi cenazeyi teslim almak için Adana İsimli Tıp Kurumu’nun önüne geldi. Mehmet Resul Selçuk, kızının cenazesini beklerken ayakta durmakta zorlandı.
Otopsinin akabinde ailesine teslim edilen Dicle Parıltı Selçuk’un cenazesi, defnedilmek üzere memleketi Diyarbakır’ın Dicle ilçesine gönderildi.
“MESAİYE BIRAKILAN BİR ÇOCUK… FABRİKADA KONTROL VAR MI?”
CHP Yoksulluk Dayanışma Ofisi kurucusu Hacer Foggo, 14 yaşındaki Dicle Ziya’nın vefatının akabinde toplumsal medya hesabı üzerinden “Sorularım var” diyerek şu sözleri kullandı:
“1-Dicle Işık Selçuk, Diyarbakır’dan Hatay’daki Narenciye ilçesine tek başına mı geldi, ailesi ailesiyle mi birlikte fabrikada çalışıyordu ?
2-Dicle Işık, Diyarbakır’da rastgele bir okulda kayıtlı mı değil mi ? Kayıtlı ise okul nasıl müsaade verdi ya da bu fabrikada tıpkı okula kayıtlı öbür çocuklar var mı ?
3-Narenciye fabrikasında 14 yaşındaki bir çocuk belirli ki mesaiye de bırakılıyor gece 22.00 de ömrünü yitirdiğine nazaran bu fabrikada bir kontrol var mı ?
4-Ne kadar fiyata çalıştırılıyor bu çocuklar hangi kurallarla getiriliyor, işyerinde hekim, psikolog vb. var mı ?
5-Bu ortada Aile, Çalışma ve Toplumsal Hizmetler Bakanlığı Toplumsal Çalışma Programı, çalışan çocuklarla ilgili nasıl bir izleme yapıyor ayrıyeten Milletlerarası Çalışma Örgütü Türkiye Ofisi bu hususlarda elinizde istatistik dışında bir izleme, kıymetlendirme ve bakanlığa yönelik bir teklifiniz oldu mu ?
6-Soruyorum ya daima okul çağındaki bir çocuk okulda değilse nerede diye işte buralarda bu çocuklar gece çalışıyorlar üç kuruşa”