Cumhuriyet Halk Partisi Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, Bursa’da; TR Niyet Kulübü idaresiyle kahvaltı yaptı. TR Fikir Derneği Lideri Ercan Yakut, kendisinin hala AKP üyesi olduğunu belirterek, “Önümüzde seçimler var. Sağduyu daha çok olmalı. Ne kadar sertleştirmek isteyen taraflar olursa olsun Türkiye’deki bütün siyasi partileri insanlık ismine sağduyuya, kelam söylemeye davet ediyoruz. Sizin samimiyetinize güveniyoruz” dedi.
Kılıçdaroğlu ise konuşmasında “Demokrasinin önünde kalın duvarlar var. Bu kalın duvarları kaldırmak milletin elindedir. Önümüzde seçimler olacak. Herkesin oyu benim başımın üstüne. Lakin artık geldiğimiz süreç sandığa giderken elimizi vicdanımıza koyup oy kullanma sürecidir. Artık Türkiye’nin yeni bir kademe kaydetmesi lazım. Hem demokrasi açısından hem iktisat açısından; yeni bir etap kaydetmesi lazım” dedi.
Kılıçdaroğlu şunları söz etti:
Önemli olan nedir? Kimlikler herkesin erdemidir, inanç herkesin manevi dünyasının zenginliğidir. Bu türlü bakmamız lazım. Bu türlü bakmayıp da inancı siyasette kullanırsak, kimliği, hayat şeklini siyasette kullanırsak; toplumu asıl meşgul olması gereken alandan koparıp kendi içinde arbede eden bir topluma dönüştürmüş oluruz. Bugün Türkiye’nin geldiği nokta budur, bu noktadan çekip çıkarmamız lazım. İşsizlik var, nasıl çözeceğimizi tartışacağımıza kimliğini, inancını tartışıyoruz. Ne için, işsizlik problemini gizlemek için. Bu siyaset değil. Bu siyaset Türkiye’de hiç kimseye fayda getirmez.
“İŞSİZLİK SIKINTISINI GİZLEMEK İÇİN”
Sosyal devlet dediğimiz bir kavram var. Toplumsal devlet üzerinde de gereğince durmuyoruz. Devletin toplumsal olması, yani devletin bütün bireylerine zayıfından en varlıklısına kadar yardım etmesi ve kapı aralaması, bilhassa düşük gelirli kısımların korunması demektir, toplumsal devlet… Devlet hiç kimsenin yatağa aç girmediği, herkesin işinin, aşının olduğu ve münasebetiyle o devlette huzur, kalkınmanın olduğu bir anlayışı hakim kılacaktır toplumsal devlet. Biz toplumsal devleti de yine inşa etmek zorundayız. Beşerler fakir olabilirler, hiçbirimiz mal varlığı ile doğmadık. Giderken de bir şey götürmüyoruz. O vakit doğuş ile vefat ortasındaki tarihi, insanlık tarihini çok düzgün bilmek ve pahalandırmak zorundayız. Gelirken bir şeyimiz yoktu, giderken bir şeyimiz yok. O vakit hırsımızı bir formuyla gem vurmak zorundayız.
Hem diyoruz ki koşusu açken tok yatan bizden değildir. Hoş mi, hoş; gerçek mu, evet hakikat. Komşusu açken tok yatan binlerce kişiyi görüyor muyuz, görüyoruz. Alkışlıyor muyuz, yeri geldiğinde alkışlıyoruz. Yanlışımız burada. Onları alkışlamayıp da yeri geldiğinde, ‘Milyonlarca işsiz var, buna tahlil üretmeniz lazım. Bu ülkede evladına pantolon alamadığı için intihar eden babalar var. Bizim bunlarla ilgilenmemiz lazım’ demiyoruz.
‘Devletin dini adalettir’ diyoruz, değil mi? Kâinatın adalet üzerine inşa edildiğini biliyor muyuz? Adalet konusunda ne yapıyoruz biz. Ne yaptık adalet konusunda biz? Adaleti şayet inşa edemezseniz, toplumda hükümran kılamazsanız; ülkeye huzuru getiremezsiniz. İşin özü budur. Adalet birebir vakitte liyakat demektir. Tıpkı kökten geliyor bunlar. Sanki sahiden biz devletin idaresinde işi ehline veriyor muyuz? Şayet işi ehline vermiyorsak, devlet adaletle ve âlâ yönetilmiyor demektir. Siz bankanın idare heyeti üyeliğine bankacılıkla ilgisi olmayan birisini, mesela bir arkeolog getirirseniz, arkeolog başımın üstüne onun misyonu farklı, yapar o işi. Lakin, ‘taş yerinde ağırdır’ diyoruz. Taş yerinde ağrırsa, arkeolog kendi alanında, finansçı kendi alanında misyon yapmalı. Bu devlette liyakat demektir.
“İNSANLAR BİZİM İNSAN OLDUĞUMUZU GÖRSÜNLER”
Siyasette hakikaten uygarca bir tartışma alanı ve yeri var mı Türkiye’de? Yok. Ben 1970’li yılları bilirim. Genel liderler çıkar televizyonlarda uygar beşerler üzere tartışırlardı. Gazeteciler soru sorarlardı, onlar da karşılık erirdi. Ne oldu da biz bu kadar geriye gittik, niye beşerler tartışmıyor?
Bir orta bakın, bir televizyoncu arkadaşım dedi ki ‘Biz bayramda röportaj yapmak istiyoruz, parti önderleri ile…’ Tamam dedim. ‘Bakın benim size bir teklifim olsun, gidin bütün başkanları davet edin, bir Kurban Bayramı’nda, bir Ramazan Bayramı’nda çıkalım televizyona, bu türlü bir parkta olsun, her birimiz bir sandalyeye oturalım, masanın önünde de çaylarımız olsun, hiç siyasete girmeyelim, çocukluğumuz anlatalım, gençliğimizi anlatalım, nasıl evlendiğimizi anlatalım.’ Ya beşerler bizim insan olduğumuzu görsünler, bilsinler.
Otobüs fiyatını belirleyen de içtiğiniz suyun fiyatını belirleyen de siyasettir. Uçağa bindiğiniz de biletin fiyatını belirleyen de kurduğunuz fabrikanın müsaadesini almak için başvurduğunu yer de siyasettir. Münasebetiyle siyasetin ahlaklı tabanda büyümesini ve gelişmesini sağlamamız lazım. Yani ahlaki kuralları, etik kıymetlere ehemmiyet vermemiz lazım. Kirli insanların siyasetten arınması lazım. Siyaset zenginleşme, köşeyi dönme aracı değildir. Siyasetin özü halka hesap vermektir.
