Rusya başkanı Vladimir Putin, 7 Ekim 1952’de Sovyetler Birliği’nin bugünkü ismi Saint Petersbug olan liman kenti Leningrad’da doğdu.
Rus başkan, 12 yaşında dövüş sporu judoya başladı. 16 yaşına geldiğinde ise Sovyetler Birliği’nin istihbarat servisi KGB’ye katılmayı başa koydu. Başından geçen bir dizi olayın akabinde da son olarak Ukrayna’yı işgal etti.
BBC’nin yazısına nazaran, Putin’in niyet yapısını şekillendiren ve giderek Batı’dan uzaklaşmasına sebep olan yedi kilit olay gerçekleşti.
JUDO
Vladimir Putin, 1952’de Leningrad’da dünyaya geldiğinde kentte, II. Dünya Savaşı’nda yaşanılan 872 günlük kuşatılmanın yaraları şimdi tam manasıyla sarılmamıştı.
Çocukluğunu yaralı bir kentte geçiren Vladimir, bu sebeple doğuşçu biri olarak büyüdü. Okulda da huysuzluk yapan Putin için en yakın arkadaşı “Herhanagi biriyle arbede edebilirdi zira hiç korkusu yoktu” diyerek çocukluk yıllarını özetledi.
Korkusuz bir kişiliğe sahip olsa da fizikî olarak avantajsız olan Vladimir, sokak çetelerinin istila ettiği Leningrad’da, kendi koruyabilmek için dövüş sporlarına gereksinim duydu. 12 yaşında evvel Rus dövüş sanatı olan samboyu yapmaya başladı, sonra judoya geçiş yaptı.
Kararlı ve disiplinli bir atletti. 18 yaşında judoda siyah kemerini kazandı ve ülke çapındaki müsabakada kendi yaş kümesinde 3. oldu.
Putin’le ilgili yaratılan maço kimliğinin altında, “tehlikeli bir dünyada kendinize güvenmeniz gerektiği” inancı da Vladimir için doğrulandı.
Putin, hengamenin kaçınılmaz olduğu durumları, “Rakibinden evvel ve olabildiğince sert vurmalısın ki rakibin ayağa kalkamasın” kelamlarıyla özetliyor.
KGB’DEN İŞ İSTEMEK
Genel olarak beşerler Leningrad’da bulunan Liteyny Prospekt’te (Bugünkü Liteyni Bulvarı) bulunan 4 numaralı binaya gitmekten korkuyorlardı, zira burası Rus İstihbarat Servisi KGB’nin kentteki ana merkeziydi.
Stalin periyodunda burada sorgudan geçen çok sayıda insan sonunda kendini Gulag çalışma kamplarında bulmuştu.
Buna karşın, Putin şimdi 16 yaşındayken bu binaya girerek kırmızı halıdan resepsiyona hakikat yürüdü ve onu şaşkınlıkla izleyen görevliye “KGB’ye nasıl girebileceğini” sordu.
Putin’e işe alınabilmesi için askerliği yapmış ve üniversite bitirmiş olması gerektiği söylendi. Hukuk okumasının işini kolaylaştıracağı bilgisini de alan genç Putin, sonra kararlı bir formda hukuk fakültesini bitirdi ve giriş kurallarını yerine getirerek KGB’de işe alındı.
Sokakta yolunu bulmayı öğrenmiş olan Putin için, KGB kentteki en büyük çeteydi. Komünist Parti’yle teması olmayan bir şahsa bile güvenlik ve ilerleme imkanı sağlıyordu.
Ama daha da değerlisi, burasının ona “gidişata istikamet veren insanlardan biri” olma fırsatı sunmasıydı. Putin’in gençken izlediği casusluk sinemalarından aldığı derslerle ilgili dediği üzere;
“Bir casus binlerce insanın bahtını değiştirebilir.”
“MOSKOVA’DAN SES YOK”
Putin, KGB mesleğine büyük umutlarla başlamış olsa da meslek basamaklarını istediği süratte çıkamadı. İstikrarlı ve disiplinli çalışıyordu fakat uçarı değildi. Tekrar de kendini geliştirebilmek için Almanca öğrenmeye başladı. Almanca sayesinde 1985 yılında KGB’nin Dresden’deki ofisinde görevlendirilmesini sağladı.
Ancak 1989 yılında Doğu Almanya rejimi süratle çöküşe geçti.
5 Aralık’ta Dresden’deki KGB binası bir çete tarafından kuşatıldı.
Putin çaresizce en yakın Kızıl Ordu garnizonunu arayarak müdafaa istedi lakin “Moskova’dan buyruk gelmeden hiçbir şey yapamayız ve Moskova’dan ses yok” karşılığını aldı.
Bu çaresiz anlar Putin’e, merkezi iktidarın ani çöküşünden korkmayı öğretti. Sovyet önderi Mihail Gorbaçov’un yanlışı olduğunu düşündüğü şeyi asla tekrarlamamaya, muhalefle karşılaştığında süratle ve kararlılıkla karşılık vermemek, Putin’e nazaran bir yanılgıydı ve bu “hatayı” tekrar etmemeye karar verdi.
ARABULUCULUK
Sovyetler Birliği dağılmanın eşiğine geldiğinde Putin, KGB’den ayrıldı. Lakin kısa bir müddet sonra Leningrad belediye liderinin yanında arabulucu olarak çalışmaya başladı.
Putin, süratle çakılan iktisatta 100 milyon dolar bedelindeki petrol ve metali, kentin besin alabilmesini sağlayacak olan muahedeyi gerçekleştirmekle görevlendirildi.
Anlaşma gerçekleşti lakin halk besin unsuruna ait hiçbir şey göremedi. Üstü kapatılan bir araştırmaya nazaran; Putin, arkadaşları ve sokak çetecileri bu parayı ceplerine indirdi.
“90’ların yırtıcı dünyasında” Putin, siyasi tesirin, paraya dönüştürülebilir bir meta olduğunu ve çete üyelerinin “kullanışlı müttefikler” olabileceklerini öğrendi. Etrafındaki herkes bulundukları pozisyondan faydalanırken Putin de farklı davranmadı.
GÜRCİSTAN İŞGALİ
2000 yılında Rusya Devlet Lideri olan Putin, Batı ve Sovyetler Birliği’nden ayrılan ülker ile kendi kaidelerine nazaran olumlu bağlantılar kurmak istiyordu.
Batı’nın daima Rusya’yı tecrit etmeye ve dış dünya ile kontağını koparmaya çalıştığına inandığı için umudu süratle öfkeye dönüştü.
Gürcistan’ın o dönemki cumhurbaşkanı Mihail Saakaşvili ülkesinin NATO üyesi olmak istediğini açıkladığında Putin öfkeden meczuba döndü. Gürcistan’ın Rusya yanlısı ayrılıkçı bölge Güney Osetya’da yine denetimi ele geçirme teşebbüsünü de bir mazeret olarak kullandı ve Gürcistan’ı işgal etti.
Rus ordusu beş gün içinde Gürcistan ordusunu mağlubiyete uğrattı. Gürcü önder Saakaşvili, küçük düşürücü bir mutabakat imzaladı.
Batı öfkelendi lakin şimdi bir yıl bile geçmeden periyodun ABD Lideri Barack Obama, Rusya ile münasebetleri “sıfırlama” teklifinde bulundu.
Hatta 2018 Dünya Futbol Şampiyonası’nın konut sahipliği verilerek, Rusya ödüllendirildi.
Bütün bu olan bitenin akabinde Putin’in güce olan inancı daha da pekişti. Putin açıkça gördü ki güç kullanmak işe yarıyord. Zayıf ve istikrarsız Batı sonlanacak, lakin sonunda kararlı bir irade karşısında geri adım atacaktı.
MOSKOVA PROTESTOLARI
Rus kamuoyu, 2011’de gerçekleşen parlamento seçimlerine hile karıştırığına olan inancı her geçen gün arttı. Putin’in 2012’de yine aday olacağını açıklaması ise protestoları daha da alevlendirdi.
Moskova meydanını dolduran protestocular, “Bolotnaya Protestoları” olarak bilinen ve Putin idaresindeki Rusya’da birinci büyük çaplı muhalif halk hareketini gerçekleştirdi.
Protestolara karşı Putin’in tek bir inancı vardı ki o da hareketlerin Washington tarafından teşvik edildiği ve yönetildiği istikametindeydi.
Putin hareketlerin sorumlusu olarak devrin ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton’ı gördü. Putin için bu,
Putin, protestoların Washington tarafından ateşlendiği, yüreklendirildiği ve yönetildiğine inanıyordu ve direkt devrin ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton’ı suçluyordu. Putin için artık iş ciddiye binmişti ve Batı’nın direkt onun için geldiğinin, savaşın temel artık başladığının ispatıydı.
COVİD-19
Çinde başlayan ve dünyayı süratle tesiri altına alan Covid-19 mühletince Putin, kendi kurmayları için bile alışılmadık bir atılım ile kendini tecrit altına aldı.
Putin ile görüşmek isteyen bireyler, iki hafta boyunca güvenlik güçlerinin denetimi altında karantinaya alınıyordu. Karantina süreci biten bireylere, mikropları öldüren ultraviyole ışınlarının verildiği ve dezenfektanın püskürtüldüğü bir koridordan geçmek zorunda kalıyordu.
Bu periyotta Putin’le yüz yüze görüşebilen müttefiklerinin ve danışmanlarının sayısı çarpıcı formda azaldı. Etrafında yalnızca, sayısı bir elin parmaklarını geçmeyen ve onun her şeyine “evet” karşılığını veren “yoldaşlar” kaldı.
Farklı fikirlere kapalı ve Rusya’yı ortada sırada görebilen Putin, tüm varsayımlarının hakikat olduğuna, tüm önyargılarının haklı olduğuna inandı. Böylelikle Ukrayna işgalinin tohumları atılmış oldu.
