Tunceli ve Ovacık ortasında yer alan Munzur Vadisi Ulusal Parkı, 42 bin hektarlık alanıyla vaşak, yaban keçisi, tilki, kurt, sansar, su samuru, porsuk, sincap, tavşan, yaban domuzu, ur kekliği, çengel boynuzlu dağ keçisi ve ayı üzere birçok canlı cinsine de konut sahipliği yapıyor. Son yıllarda çok sayıda yerli ve yabancı turistin ilgisini çeken Ulusal Parkı görmeye gelenlerin bir kısmı doğal hoşluğun keyfini çıkarırken bir kısmı da piknik yaptıktan sonra çöplerini etrafa ve yol kenarlarına bırakıyor.
‘İNSANLAR KADAR YABAN HAYVANLARI İÇİN DE BÜYÜK TEHLİKE’
Dicle Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Ana Bilim Kısmı Lideri Prof. Dr. Ahmet Kılıç, tabiata atılan plastik poşetlerin yaban hayvanlarının jenerasyonunun tükenmesine neden olacağını tabir ederek, şunları söyledi:
“İnsanların tabiata attığı çöpler etrafa ziyan verdiği üzere yaban hayvanlarına da ziyan veriyor. Bu çöplerden bilhassa plastik poşetler insanlarda olduğu üzere artık yaban hayvanları için de büyük bir tehlike. Dağ keçileri, Tunceli-Ovacık yolunda gördükleri plastik poşetleri çiğniyorlar. Bu durum alışık olduğumuz bir durum değil. Tuza olan gereksiniminden ötürü bunları çiğniyor ve yiyor. Zira poşetlerdeki ketçap ve kalıntıları ilgisini çekiyor. Çiğnediği vakit ister istemez bedenine plastik giriyor. Nasıl plastik insanlara ziyan verirse yaban hayvanlarına da ziyan vermektedir. Yaban keçileri çok azdır. Bu plastik çöpler yaban keçilerinin biyoloji ve fizyolojisini bozuyor. Tabiata atılan bu çöpler keçilerin kuşağının tükenmesine sebebiyet verecektir. Avcılık ne kadar bu canlılar için büyük bir tehditse tabiata atılan bu çöplerde o kadar büyük bir tehdittir” diye konuştu.
