Yaklaşık 32 yıldır ayakkabı boyacılığı ve tamiratı yapan Akdoğan kardeşlerin iş yerinde 10 yıl içerisinde unutulan yaklaşık 400 çift ayakkabıya ‘sahipleri bir gün gelir’ diyerek ihtimamla bakıyor.
Adana’da ayakkabı boyacılığı ve tamiratı yapan iki kardeş müşterilerinin 10 yıl içerisinde unuttuğu yaklaşık 400 çift ayakkabıya bir gün geleceklerini düşünerek ihtimamla bakıyor, bakımlarını da yapmayı ihmal etmiyor.
Hasan ve Harun Akdoğan kardeşler müşteriye mahcup olmamak için unutulan ayakkabılara gözü üzere bakıyor.
10 yıl öncesine kadar unutulmuş olan 400 çift ayakkabıya ihtimamla bakan kardeşler ‘sahipleri bir gün gelir, bulamazlarsa mahcup oluruz’ diyerek koruma ediyor.
“BU İŞE GÖNÜL VERMİŞ İNSANLARIZ”
Kardeşi ile birlikte severek bu işi yaptığını belirten Hasan Akdoğan, “İlkokul dördüncü sınıfta başladım. Kardeşimle birlikte ortak olarak yıllardır Kozan halkına hizmet ediyoruz. İşimizi hakikaten severek yapıyoruz. Yalnızca para için yapılmış olsaydı şimdiye çoktan bırakırdık. Sahiden bu işe gönül vermiş insanlarız. Müşterimiz ağır, işimizden memnunuz” dedi.
Hasan Akdoğan şöyle konuştu:
“Burada farklı olan taraf müşterilerimiz konutta, vestiyerlerinde, ayakkabılıklarında, otomobil bagajında, odunlukta ayakkabılarını bırakmıyorlar. Buraya bırakıyorlar. Biz de bu türlü gördüğünüz üzere boyuyoruz, kalıplara koyuyoruz. Müşterimiz hangisini istiyorsa kıyafetini giyip gelip buradan değiştirip gidiyor.”
Boyacı dükkanında yaklaşık 400 çift unutulan ayakkabı olduğunu belirten Hasan Akdoğan, “Evet unutulanlar da var maalesef. Şu an mesela abartısız söyleyebilirim. On yıllık alınmamış ayakkabılarımız var. Lakin bunları ben yarın gelecekmiş üzere bekletiyorum. Yüzde 90’ının işini ben yapıyorum Kozan’da. Günlük üç, dört sela okunuyor. Bunlardan biri benim müşterim olabilir. Ancak ona karşın burada duruyor ayakkabılar” diye konuştu.
“NE VAKİT GEREK OLURSA GELİP ALIRLAR”
Yıllar sonra ayakkabısını almaya gelen müşterisi olduğunu aktaran Akdoğan, yaşadığı bir anıyı şöyle anlattı:
“Bir gün çalışırken bir arkadaş geldi. ‘Abi size ayakkabı vermiştim. Duruyor diye gelmiyorum lakin varsa alabilir miyim?’ dedi. Ben de ‘ne kadar oldu’ dedim. ‘2,5 yıl oldu’ dedi. Dedim ‘abi 2,5 yıldır ayakkabını niçin almadın?’ O da dedi ‘abi cezaevindeydim. Kusura bakma’ dedi. Ayakkabıya baktım. İçinde yalnızca bir boya için bırakılmış. 1,5 TL’ye yazıyordu.
Şöyle bir düşündüm. Sanki durumu olsa 1,5 TL bir ayakkabıyı almak için gelir mi? O denli düşünerek ayakkabısını verdim. Fiyat dahi almadım. Zira muhtaçlık olmasa iki buçuk sene sonra ayakkabıya gelmezdi. Onun için hiçbir halde ayakkabıları atmıyoruz. Burada duruyor. Müşterilerim de alıştı, ben de alıştım. Bırakırlar ne vakit gerek olursa alırlar.”
“GÜVEN VE MEMNUNİYET ÖNEMLİ”
İki rafla başlayan unutulan ayakkabıların bir dükkanın tamamını kapladığına dikkat çeken Akdoğan, “İlk evvel iki rafla başladım. Sonra altı rafa çıkarttım. Sonra ortaya raf yaptım. Şayet bu türlü giderse dükkanı büyütüp tekrar müşterime hizmet etmeye devam etmeyi düşünüyorum. Buraya beşerler ayakkabısını gönül rahatlığıyla bırakıp gidebiliyor. Şayet buradan ben bir ayakkabıyı sattığımda boyacı ayakkabı satıyor dediklerinde öteki müşteriler kendini geri çekecek, bizimkini de satar mı diye. Onu katiyetle o denli bir şey yapmıyoruz. Bakımını yapıp bekletiyoruz” sözlerini kullandı.
30 TL pahasında olan ayakkabıların artık 500 TL olduğunu da değinen Akdoğan, “O devirlerde 25-30 liraya alınan ayakkabılar şu an 450, 500 TL oldu. Ve beşerler hakikaten unuttuysa şu an hatırlayıp ayakkabısını almaya gelen beşerler da var. Zira benim dükkanımda şu an mesela en ucuz 200 liralık ayakkabı da var. 3 bin TL’lik ayakkabı da var. Ben annemden tekrardan dünyaya gelsem yine ayakkabıcı boyacı olmak isterdim” diyerek mesleğini çok sevdiğini aktardı.
